Clara Feyoena, een leven

Clara Feyoena stierf in 1807. Daarna verdween ze in de vergetelheid. Tot dichter-leraar Seerp Anema (1875-1961) haar jeugdwerk tegenkwam. Wat hem het meeste trof was haar portret, 16 jaar oud: “Het naïef open gelaat roept u toe zonder iets dat op ijdelheid lijkt: ‘Hier ben ik en ik houd zoveel van poëzie!’.” Hij besloot meer van haar te weten te komen. In de nazomer van 1917 was hij toevallig in Hardenberg en wandelde op een zwoele zomeravond via de Vechtbrug, de ‘Brink’, en de lange brug over de ‘Kolk’ naar Heemse. Daar bracht een lommerrijke eikenlaan hem naar de kerk… “De kleine kerkdeur staat nog open. Ik treed eerbiedig binnen – en met stijgende eerbied lees ik op het orgelfront: ‘Gegeven uit liefde voor de godsdienst door de douair.* van Raesfelt, geboren van Sytzama, vrouwe van Heemse, 17 juli 1907.’ Ineens sta ik zo dicht bij haar verleden dat het voor mij is als een ontmoeting. Sinds die avond beschouwde ik het als mijn taak Clara Feyona uit haar werk en nagedachtenis te laten herleven, een eeuw na haar dood.” Dankzij hem is Clara Feyoena weer terug in Heemse, om er niet meer weg te gaan. *douairière: adellijke weduwe